12 września w piękną słoneczną pogodę grupa ponad 50 członków i sympatyków PTTK wybrała się na Opolszczyznę. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od poznania najstarszych i najciekawszych zabytków Kluczborka. Po zapoznaniu się z historią powstania miasta, zobaczyliśmy m.in. pozostałości murów miejskich, kościół ewangelicki z XIVw., rynek z ratuszem, umiejscowioną w parku miejskim glorietę – poświęconą bohaterom, mieszkańcom Kluczborka, poległym w czasie I wojny światowej, basztę zamkową oraz muzeum im. ks. Jana Dzierżona – znanego, jako odkrywca praw rządzących rozwojem rodziny pszczelej, ale również, jako pszczelarz – praktyk, popularyzator, społecznik i naukowiec.  W pawilonie przed budynkiem muzeum prezentowana jest wystawa stała Współczesne ule figuralne. Ule te zostały wykonane przez artystów ludowych i rzeźbiarzy – amatorów z całego kraju w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. 

       Podczas spaceru uliczkami Kluczborka spotkaliśmy pana Adama Sokołowskiego – 23 krotnego Mistrza Polski Kibiców Sportowych, który oprócz opowieści o swoich osiągnięciach pokazał imponująca kolekcję swoich trofeów.

      Kolejnym miejscem zwiedzania był wyrosły wśród lasów okalających Olesno modrzewiowy kościół pw. św. Anny. Jest to jeden z najcenniejszych w kraju obiektów sakralnych powstały w 1518r. Oryginalny kształt tego kościoła nawiązuje do pięciopłatkowej róży. Płatki róży – kaplice połączone z nawą łącznikiem-łodygą stały się symbolem sanktuarium zwanym „różą zaklętą w drewnie”. Świątynia ta urzekła nas swoją historią, architekturą i wyjątkowym klimatem.

      W drodze do Byczyny zwiedziliśmy jeszcze jeden z cenniejszych przykładów XVIII w. drewnianego budownictwa sakralnego – kościół parafialny pw. św. św. Filipa i Jakuba w Skomlinie, z zachowaną pełną iluzjonistyczną polichromią wnętrza ze scenami z życia apostołów i świętych oraz zespołem barokowego wyposażenia.

     Byczyna – ostatni przystanek na trasie wycieczki to niewielkie, zabytkowe miasteczko na pół­noc­y Opolsz­czy­zny – jedna z największych atrakcji województwa. Otoczone jest, nie­mal w ca­ło­ści za­cho­wa­nymi, ce­gla­nymi murami miej­skimi, dzięki którym nazywane jest czasem „opolskim Carcassonne”. Oprócz murów oca­la­ły trzy kwa­dra­to­we wieże (Pol­ska, Nie­miec­ka i Pia­sko­wa),  frag­ment fosy i gotycki XIV-wiecz­ny ko­ściół św. Pio­tra gó­ru­ją­cy nad ryn­kiem z ba­ro­ko­wo-kla­sy­cy­stycz­nym ra­tu­szem. Z tarasu widokowego na wieży ratusza podziwialiśmy panoramę miasta i okolicy. W XVI wieku, 24 stycznia 1588 r.,  Byczyna zapisała się na stałe na kartach polskiej historii. Woj­ska do­wo­dzo­ne przez Jana Za­moy­skie­go po­bi­ły pod By­czy­ną ar­cy­księ­cia Mak­sy­mi­lia­na Habs­bur­ga pre­ten­du­ją­ce­go do pol­skie­go tronu.